Сябры — Світанак

Слушать Сябры — Світанак

Текст Сябры — Світанак

Птушкi з вырай ляцяць не пакiнуушы у гнёздах нiкога,
У знямелых лясах ападае лiсцё да вясны,
Гэта наша пара, нас паклiкала з дому дарога,
А матулям пра нас будуць снiцца бясконцыя сны.

Прыпеу:
Узняуся над лесам свiтанак крылаты
I зорка упала, як кропля з вясла.
Там кружыцца бусел над роднаю хатай,
Чакае матуля мая.

Ад крынiчнай вады на губах застаецца гарчынка,
На суровай мяжы падае нам удача руку.
Стаяй гай над зямлёй праплывае, плыве аблачынка,
Як хустынка плыве, што упусцiла матуля у раку.

Прыпеу.