3.33 — IMAST
Слушать 3.33 — IMAST
Текст 3.33 — IMAST
Խոսքերի մեջ իմ այս
Չի մնացել իմաստ
Խոսքերը իմ հիմա
Մեռնում են քո դիմաց
Կյանքն էլ խառնա, բարդա
Ու շատ ափսոսա
Որ գործերը քիչ են ու շատա խոսքը
Խոսքերի մեջ իմ այս
Չի մնացել իմաստ
Խոսքերը իմ հիմա
Մեռնում են քո դիմաց
Կյանքն էլ խառնա, բարդա
Ու շատ ափսոսա
Որ գործերը քիչ են ու շատա խոսքը
Խոսել ինչ-որ բանի մասին
Մինչև տաքսին հասնի մասիվ
Մինչև մի երկու բառ ասի
Արդեն կասես էստեղ սպասի
Նա էլի խառը դուրս կտա
Դու էլ արդեն դուրս կգաս
Քեզ եղանակը դուր կգա
Արդեն հասելես, տուն մտար
Ու շատ ափսոսա, որ շատերը շատախոս են
Էնքան շատ են խոսում
Հոգնումա հեռախոսը
Էնքան են բողոքում
Հայտնվում են փողոցում
Ես էլ գիրք եմ բացում
Ու հարցեր եմ մտածում
Ու հարցեր եմ մտածում
Ինչնա մարդկանց բթացնում
Գոնե բարձրացնի
Իջացնում ու փչացնում, քչացնում
Թողում միջանցքում
Տալիս միշտ արցունք
Ահա, թե ինչ հարցեր են իմ գլխով
Միշտ անցնում
Շատախոսները սովորել են շատ լավ խոսելը
Անցել են շատ բարդ փորձերը
Ժամանակն իզուր կորցրել են
Հիմա խոսում են անդադար
Անդուր, դատարկ
Խոսքերի մեջ հիմա չի մնացել իմաստ
Խոսքերի մեջ իմ այս
Չի մնացել իմաստ
Խոսքերը իմ հիմա
Մեռնում են քո դիմաց
Կյանքն էլ խառնա, բարդա
Ու շատ ափսոսա
Որ գործերը քիչ են ու շատա խոսքը
Խոսքերի մեջ իմ այս
Չի մնացել իմաստ
Խոսքերը իմ հիմա
Մեռնում են քո դիմաց
Կյանքն էլ խառնա, բարդա
Ու շատ ափսոսա
Որ գործերը քիչ են ու շատա խոսքը
Տաղավարները շատ են
Բազում գաղափարներ
Կաղապարվել ենք մեր մեջ
Ասում դատարկ բառեր
Խոսում ենք խոսելու համար
Ապրու’մ ուտելու, հեռանում ենք ժամ առ ժամ, դեպի մութ հեռու
Կյանքը, դառելա մոռացված
Մի հին կինո, այնտեղ հերոսներ
Պարտված ու կին գինով
Կեսից էլ գովազդներ
Ինչպես տունը հովացնել
Պետքա էդ ամենի կողքով
Թափով անցնել
Բնությունը, արդեն վաղուց հնությունա
Նրա գրկում հանգստանալը’
Վայրենությունա
Եթե կհասցնես, փորձի գնալ այս տարի
Հաջորդ տարի, հաստատ բան չի մնա էտ անտառից
Ինչ որ բան անել, հետո խոսել
Ուշ ենք խորացել
Որ շատ պիտի անենք ու նոր ասենք
Դա ենք մոռացել
Ինչ որ մեկը կա, նրա ուղին նորա բացվել
Պետք ա նրան սովորացնել, ոչ թե ստորացնել
Խոսքերի մեջ իմ այս
Չի մնացել իմաստ
Խոսքերը իմ հիմա
Մեռնում են քո դիմաց
Կյանքն էլ խառնա, բարդա
Ու շատ ափսոսա
Որ գործերը քիչ են ու շատա խոսքը
Խոսքեր անիմաստ, դեմքեր բանիմաց
Կանգնած տան դիմաց հարցեր հանդիպած
Ավար քանդի բաց, որնա քեզ դիմած
Խոսքեր սիրո թե տանջանքի, լույսի թե հառաչանքի
Կարոտի, վատ օդի, թե կառաջարկի
Որ չխոսես հիմա, մտքում գտնես իմաստ
Որ չխոսես հիմա, մտքում գտնես իմաստ
Ու հարցով չդիմես, քեզ հարցով մեկին դիմած
Խոսքերի մեջ իմ այս
Չի մնացել իմաստ
Խոսքերը իմ հիմա
Մեռնում են քո դիմաց
Կյանքն էլ խառնա, բարդա
Ու շատ ափսոսա
Որ գործերը քիչ են ու շատա խոսքը
