3.33 — Maqrir Srtid POshiN
Слушать 3.33 — Maqrir Srtid POshiN
Текст 3.33 — Maqrir Srtid POshiN
Դուռը բացա երեկո է
Սենյակում դուք երեքով էք
Ձեն չկա բոլորտ լուռ էք
Նեռվ չունեք դուք խոսելու էլ
Երկուսով նայում են քեզ
Դու մտածում ես ինչ անես ու
Հասկանում ես, որ շատ բարդա
Չեն ֆայմում, որ դու էլ մարդ ես
Քեզ նայում են մի հույսով,
Որ մնաք դուք երկուսով,
Իսկ երրորդը ավելորդ է
Սա նրա վերջին ակորդն է
Ընտրությունը շատ բարդ գործա
Ծովն էլ խառն է, ալեկոծ է
Ու սառելա սուրճտ քաղցր
Քեզ տանջումա միշտ նույն հարցը
Ում ես ընտրելու նրանցից
Ում ասելու հետացի
Ով կմնա բազմոցին
Չի գնա վաղը գործի
Ով էլ կհեռանա տրորելով
Կարմիր խալին
Երբեք քեզ չի տա նվեր
Փափուկ խաղալիք
Ովա գլուխ գովալու,
Որ սիրտը քո գողանում
Քո հետ ծովում լողալուց
Ցրտից քո հետ դողալու
Ով էլ տեսնելով ծովը ալեկոծվող
Քեզ կհիշւ նկարելով, արև բացվող
(Կրկ)որոշի, մաքրի՛ սրտիտ փոշին
Թե չե շատ կմաշվի, սիրի ու մի քաշվի
Հաշվի, բայց էս անգամ մինչև մեկը
Ահա են ամենը, ինչ եզ էսօր պետքա
(Հարցեր կան, որ էլ չեն լուծվի մի գուցե)
Հարցեր կան, որ էլ չեն լուծվի մի գուցե
և ներկան երևի չի լինի կառուցել
Երևի պետ չի էս անգամ հուսախաբվել, երբ որ հոգիտ սրտիցտ դուրսա թափվել
Էս անգամ սիրո հրեշտակը
Փուստա խփել
Նրա նետը, քո սրտին ոնցոր լավ չի կպել
Ասա նրան թող հետ գնա նետը փոխի
Ու, որ էս անգամ հաստատ իր հետքը թողի
Գունավոր հեքիաթներ կաթ պիտի դառնա
Ոչ թե քաղցր սուրճ, որը միշտ դառնա
Ոչ թե տաքություն, որը միշտ սառնա
Ոչ թե ցուրտ ձմեռ, երբ արդեն ամառնա էկել
Էկել ու եզ կանչում ապրելու՝ ամպերում,
Իսկ դու արդեն երազն ու կյանքը չես էլ տարբերում
Հաշվի, բայց էս անգամ մինչև մեկը
Ահա էն ամենը, ինչ եզ էսօր պետքա
(Կրկ)որոշի, մաքրի՛ սրտիտ փոշին
Թե չե շատ կմաշվի, սիրի ու մի քաշվի
Հաշվի, բայց էս անգամ մինչև մեկը
Ահա են ամենը, ինչ քեզ էսօր պետքա
Գիշերը հիշել ես հուշերտ,
Բայց ուշա՝ մաշվելա
Հաշված են օրերտ, կորել ես
Սերը սուտա, որ ասում են
Արևը մտնումա մայր
Ու ես նոր զարթնում եմ
Բացում եմ գիրքս մթության մեջ
Ու հանգիստ կարդում եմ
Կարծում եմ, որ գիշերը հեշտա գտնել երազ
Մեջը մտնել, ընտրել մի եղանակ դրսից բերած
Ստեղա նա, ասա թող չնեղանա
Մեկա դա չի փոխի գիշերվա մեջ եղանակ
Դուռս թակում են, բայց իզուր է փակա
Դուրսը ոնցվոր կանգնելա մեր կյանքի ժամանակը
Ցուրտա դու մրսել ես
Վերադարձի վաղը ու կլինեմ
Ես տանը նստած
Դու մտի ներս, որ զրուցենք թեմաներից վաղվա
Կախված կմնանք, մինչև գիշերը գա
Մեզ հյուր
Չէ որ ես կարդում եմ մթության մեջ
Ծնվել եմ կույր
Ու սպասում եմ գիշերը գա,
Որ ինձ ցույց տա աչքերիս լույս տա
Գիտեմ, որ դա իմ վերջին հույսնա
Գիշերը լույսա կա
(Կրկ)որոշի, մաքրի՛ սրտիտ փոշին
Թե չե շատ կմաշվի, սիրի ու մի քաշվի
Հաշվի, բայց էս անգամ մինչև մեկը
Ահա են ամենը, ինչ եզ էսօր պետքա
